مصرف گاز طبیعی در صنعت پتروشیمی (تحلیل صفحه 40 کتاب سال صنعت پتروشیمی)

1- در حاشیه این صفحه نوشته شده است: «مجموع گاز طبیعی مصرف شده در صنعت پتروشیمی به عنوان خوراک و سوخت در سال 98 به طور متوسط 56.1 میلیون متر مکعب در روز بوده است. 60 درصد از این مقدار، معادل 33.6 میلیون متر مکعب در روز در 57 مجتمع پتروشیمی کشور به عنوان سوخت و 40 درصد دیگر معادل 22.5 میلیون متر مکعب به عنوان خوراک، مورد استفاده قرار گرفته است.»

2- همانگونه که در بالای صفحه 40 کتاب سال صنعت پتروشیمی ایران ملاحظه می‌شود، 40 درصد گاز طبیعی مصرفی در صنعت پتروشیمی کشور یعنی معادل 22.5 میلیون متر مکعب در روز به عنوان خوراک در واحدهای عملیاتی به ویژه واحدهای تولید کننده محصولات پایه و شیمیایی مصرف می‌گردد. 60 درصد از مصرف گاز طبیعی در صنعت پتروشیمی یعنی معادل 33.6 میلیون متر مکعب در روز به عنوان سوخت در نیروگاه‌های واحدهای صنعت پتروشیمی مصرف می‌گردد.

3- مجددا از 60 درصد گاز طبیعی ورودی به صنعت پتروشیمی که به عنوان سوخت مصرف می‌گردد، نزدیک به 40 درصد آن در 3 مجتمع یوتیلیتی متمرکز و 60 درصد آن در 53 مجتمع پتروشیمی تولیدی اما به عنوان سوخت مصرف می‌گردد.

4- طبیعتا مثل هر سیستم دیگری از بازیافت انرژی، چنانچه صنعت پتروشیمی کشور بتواند با به کارگیری تکنولوژی های نوین نظیر تکنولوژی پینچ و روش‌های ترکیبی تولید برق و بخار یا به کار گرفتن سیکل‌های ترکیبی یا اجرای طرح‌های بهینه‌سازی مصرف سوخت و انتقال حرارت هر یک متر مکعب از این گاز مصرفی را کم کند، به اقتصاد ملی کمک شایانی نموده است.

5- نکته حائز توجه اینکه زمانی‌که با حامل‌های انرژی سروکار داریم، بایستی تمرکز خود را بر اعداد و ارقام واقعی معطوف کنیم. چرا که درصدها عموما رهزن هستند و عموما چنین تداعی می‌کنند که اعداد و ارقام قابل نادیده گرفتن هستند و می‌توان آنها را تحت پوشش درصدها و آمارهای توصیفی و تحلیلی پنهان کرد. معروف است در علم مدیریت که می‌گوید علم آمار تحت فشار به هر چیزی اعتراف می‌کند. کمی این جمله فلسفی به نظر می‌آید، اما حقیقتا همین گونه است و در عالم واقع بسیاری از اوقات سیاستمداران و برخی اوقات مدیران، منویات خود را از علم آمار و احتمالات با گراف‌ها، نموگراف‌ها و داده‌هایی که دل خودشان می‌خواهد، بیرون کشیده و بیان می‌کنند. به هوش باشیم که گول مالی علمی نشویم!