آنچه برای تربیت پسران نوجوان خود باید بدانیم
نویسنده: اسکارلت به تلاش گروه مترجمان پیشرفت
سال‌های نوجوانی فرزندان می‌تواند برای هر والدینی چالش‌برانگیز باشد. از طرفی تربیت پسران، چالش‌های خاص خود را دارد. در دوران نوجوانی، پسرها معمولا کمتر صحبت می‌کنند. آنها در حال یادگیری هستند و ممکن است گاهی برای انجام کارهای جدید عجله داشته باشند. آنها شروع به یافتن راه خود در جهان کرده‌اند و بیشتر رفتارهایی را که دیده‌اند، تقلید می‌کنند. برخی از این اکتشافات عالی هستند و برخی از آنها ممکن است چندان عالی نباشند. درس‌هایی که می‌آموزند به آنها کمک می‌کند تا به مردان خوبی تبدیل شوند، حتی اگر هنوز کاملا معنی آن‌را ندانند. در ادامه به برخی نکاتی اشاره می‌شود که به شما کمک می‌کنند تا در این دوره، روابط نزدیک خود را با پسر نوجوان خود حفظ کنید.
ده نکته برای تربیت پسران نوجوان
- ارائه بازخورد اقدام گرایانه
به گفته دکتر رابین آلتر، هنگام تربیت پسران باید بیشتر کنش‌گرا و کمتر کلامی باشیم. او استدلال می‌کند که پسرها بیشتر به اقدام تمایل دارند تا به کلام. به عنوان والدین می‌توانیم نمونه‌های مثبتی از رفتاری را که می‌خواهیم ببینیم، به فرزندان خود نشان دهیم. در این راه نباید سر پسران نوجوان فریاد بزنید، نق بزنید و یا آنها را سرزنش کنید. در عوض، انتظارات روشنی داشته باشید و آنها را تشویق کنید. قوانینی داشته باشید و قوانین را با پیامدهای معقول اجرا کنید. به آنها کمک کنید تا بفهمند که می‌توانند بهتر عمل کنند.
- عدم ایجاد حس محق بودن
در تربیت پسران نوجوان به یاد داشته باشید که آنها از تجارب خود در خانه، درس‌های زندگی را یاد می‌گیرند. اگر آنها کار نکنند و هر چیزی را که می‌خواهند برایشان فراهم باشد، فکر خواهند کرد زندگی این چنین است و همیشه فردی باید در خدمت برآورده کردن نیاز آنها باشد. این احتمالا آن چیزی نیست که شما می‌خواهید آنها یاد بگیرند. ما اغلب برای بچه‌هایمان کارهایی می‌کنیم، زیرا فکر می‌کنیم این کار باعث خوشحالی آنها شده و ما را بیشتر دوست خواهند داشت. در واقع این فقط یک حس استحقاق ایجاد می‌کند و گاهی اوقات حتی منجر به عزت نفس پایین آنها می‌شود؛ زیرا آنها خودشان برای رسیدن به اهداف تلاش نمی‌کنند. در عوض کاری کنید که برای آنچه می‌خواهند تلاش کنند. آنها را تشویق کنید تا شغلی پاره‌وقت پیدا کنند. آنها باید کارهای خانه را انجام دهند و بخشی از “تیم” خانواده شما باشند. کار کردن به نوجوانان می‌آموزد که مسئولیت‌پذیرتر باشند.
- همدلی را آموزش دهید
همدلی یکی از ارزش‌های اصلی است که این روزها در دنیای ما کم است. به پسران نوجوان بیاموزید که برای ارتباط برقرار کردن و درک دیگران، نیازی نیست که مشکلات دیگران را تجربه کرده باشند. درباره رویدادهای جاری و اخبار محلی بحث کنید. از آنها بپرسید که این داستان‌ها چه احساسی در آنها ایجاد می‌کند. از رفتار خوب الگوبرداری کنید و احساسات خود را نسبت به همین موقعیت‌ها توضیح دهید. وقتی کارهای خوبی مانند جمع‌کردن زباله‌ها یا باز نگه داشتن درب برای دیگران، انجام می‌دهند، به آنها توجه داشته باشید. وقتی کارها را درست انجام می‌دهند، آنها را تحسین کنید تا بدانند که اعمالشان مورد توجه و قدردانی قرار می‌گیرد.
- به دنبال انجام فوری درخواست خود نباشید
پسر نوجوان شما در حال انجام زندگی شخصی خود و کارهایی است که برایش به اندازه کارهای شما مهم است. اشکالی ندارد که از او بخواهید کاری برای شما انجام دهد، اما اگر او دارد کاری را انجام می‌دهد و آن‌را فورا رها نمی‌کند، ناراحت نشوید. به این واقعیت احترام بگذارید که او به یک یا دو دقیقه زمان نیاز دارد تا کاری را که انجام می‌دهد، به پایان برساند. می‌توانید چیزی شبیه این بگویید: «وقتی پیامک دادن به دوستت تمام شد، لطفا سطل زباله را بیرون ببر». احترام گذاشتن به آنها کمک می‌کند تا آنها به شما و دیگران احترام بیشتری نشان دهند.
- انعطاف‌پذیر باشید
ممکن است پذیرش آن سخت باشد، اما روش شما ممکن است همیشه بهترین و تنها روش نباشد. گاهی اوقات باید به فرزندتان اجازه دهید خودش چیزهایی یاد بگیرد. او ممکن است در نهایت روش شما را به عنوان بهترین روش انتخاب کند. با این حال اجازه دهید او تلاش کند و شکست بخورد و خودش از چیزهای کوچک یاد بگیرد.
- مقابله با احساسات و رفتار پرخاشگرانه
همه نوجوانان می‌توانند در معرض نوسانات رفتاری قرار گیرند، زیرا آنها احساسات جدیدی را تجربه می‌کنند و در معرض سطوح هورمونی جدیدی هستند. به ویژه پسران، سطوح بالاتری از هورمون تستوسترون را تجربه می‌کنند. هرچند این امر برای تغییرات فیزیکی آنها عالی است، ولی می‌تواند باعث تفاوت‌های رفتاری شود. مطالعات نشان می‌دهد که در طول بلوغ انسان، تولید تستوسترون در پسران تقریبا 30 برابر افزایش می‌یابد. این افزایش اغلب با تغییرات خلق‌وخو و رفتار در نوجوانی مانند پرخاشگری، افزایش ریسک‌پذیری و افسردگی مرتبط است. مهم است که بدانیم این اتفاق می‌افتد و امری طبیعی است. با این حال این بدان معنا نیست که رفتارهای منفی (به ویژه رفتارهای پرخاشگرانه) را باید نادیده گرفت. در واقع، این بدان معناست که ما باید مراقبت بیشتری برای کمک به پسران برای ابراز احساسات خود داشته باشیم تا راه‌های سالمی برای مقابله با این احساسات پیدا کنند.
تحقیقات استنفورد نشان می‌دهد که “قسمت عقلایی مغز یک نوجوان به طور کامل رشد نکرده است و تا حدود سن 25 سالگی رشدش کامل خواهد شد.” نوجوانان تمایل دارند اطلاعات را در آمیگدال (بخشی از مغز) با جنبه عاطفی بیشتر در تصمیمات خود پردازش کنند. والدین به عنوان شخصیت‌های مقتدر، مهمترین الگو در زندگی هستند. والدین می‌توانند با تشویق و نشان دادن اینکه چگونه به مسائل به روشی منطقی فکر کنند، کمک کنند. استنفورد پیشنهاد می‌کند: به نوجوانان خود یادآوری کنید که انعطاف‌پذیر و شایسته هستند. ازآنجاکه نوجوانان، بسیار در لحظه متمرکز هستند، در درک اینکه می‌توانند در تغییر موقعیت‌های بد، نقش داشته باشند مشکل دارند. می‌توان به آنها کمک کرد که زمان‌هایی را در گذشته به یاد آورند که فکر می‌کردند دشوار است، اما بهترین نتیجه را کسب کردند.
- درباره تله‌ها قبل از وقوع صحبت کنید
همه ما می‌دانیم که سال‌های نوجوانی مشکلات متداولی مانند فشار همسالان، مواد مخدر، الکل یا بودن با افراد نامناسب را دارد. مهم است که در مورد این موارد قبل از وقوع صحبت کنیم. آنها باید انتظارات شما را بدانند و قوانین روشنی داشته باشند. آنها باید عواقب احتمالی رفتارهای مخاطره‌آمیز و تصمیمات ضعیف خود را درک کنند.
- با پسر نوجوان خود در مورد دختران صحبت کنید
نوجوانی دوران تغییر است و بدون شک توجه آنها به دختران بیش از هر زمان دیگری آغاز خواهد شد. آنها باید بدانند که چگونه با دختران نوجوان مانند خانم‌ها رفتار کنند. آنها باید اصول رفتار یک جنتلمن را درک کنند. همچنین والدین باید با پسران خود یک گفتگوی جنسی داشته باشند. تصور نکنید پیش از اینکه با نوجوان خود صحبت کنید او همه چیز را می‌داند. به آنها کمک کنید یاد بگیرند که روابط سالم چگونه است. در مورد انتظارات خود صحبت کنید، در مورد خطرات صحبت کنید، محدودیت‌هایی را تعیین کنید و به سوالات آنها پاسخ دهید.
- به آنها کمک کنید تا برنامه‌ریزی کنند، نه اینکه خودتان برای آنها برنامه‌ریزی کنید
سال‌های دبیرستان، سال‌های مهمی هستند و فرزندان در آن شروع به فکر کردن در مورد آینده‌شان می‌کنند. به آنها در این فرآیند کمک کنید، اما اجازه دهید آنها نگاه مسئولانه داشته باشند. این زندگی پسر شماست و آنها باید بتوانند نقش فعال در آن داشته باشند، نه اینکه فقط مثل یک مسافر روی صندلی مسافر بنشینند. همان‌طورکه زمان می‌گذرد و آنها به سن بزرگسالی نزدیک می‌شوند، باید بگذارید خودشان اختیار زندگی‌شان را بدست بگیرند و مراقب باشید تا بدرستی زندگی‌شان را هدایت کنند.
- شنونده خوبی باشید و به تغییرات رفتارشان توجه کنید
احتمالا پسر شما بسیاری از نظرات شما را می‌داند. نوجوانان از قبل می‌دانند که شما انتظار دارید آنها جوراب‌های کثیف خود را بردارند و انتظارات شما درباره مدرسه‌شان چیست. چیزی که آنها واقعا نیاز دارند، فردی است که به حرف‌هایشان گوش کند. برای آنها وقت بگذارید، چه صبح زود که با هم صبحانه می‌خورید، چه اواخر شب که بقیه خواب هستند. از آنها بپرسید که در مورد موضوعات مختلف چه فکری می‌کنند، برای خودشان چه می‌خواهند، چه چیزی ممکن است آنها را ناراحت یا خوشحال کند. فضای امنی برای آنها ایجاد کنید تا احساس کنند حرف‌هایشان شنیده می‌شود و درک‌شان می‌کنید و در حین گوش دادن باعث می‌شوید که آنها احساس کنند، مهم هستند. شما به آنها نشان می‌دهید که به آنها اهمیت می‌دهید. شما به آنها یاد می‌دهید که چگونه شنوندگان خوبی باشند.
نتیجه‌گیری
بهترین توصیه این است که زمان مناسبی را با پسران نوجوان خود سپری کنید. زمینه را برای روابط نزدیک و بحث آزاد فراهم کنید. این آخرین سال‌های زندگی شما با پسرتان در خانه است. از فرصت استفاده کنید و درس‌های مهم زندگی را با وی مطرح کنید. این زمان خوبی برای والدین است تا از زندگی روزمره پسرشان مطلع شوند. آنها در حال شکل‌گیری هویت خود هستند، اما هنوز در این زمان پر استرس به راهنمایی و حمایت شما نیاز دارند. تربیت پسران نوجوان می‌تواند یک چالش باشد. با این حال اگر خطوط ارتباطی را باز نگه دارید و همان احترامی را که می‌خواهید به شما نشان دهند به آنها نشان دهید، برای هر دوی شما آسان‌تر خواهد شد. آنها باید تشویق شوند نه دلسرد. این باعث ایجاد یک رابطه بهتر می‌شود و خانواده، مستحکم‌تر و انعطاف‌پذیرتر باقی خواهد ماند.