از قيمتی‌ترين سرمايه‌ها و ميراث‌هاي حيات آدمي «ادب» است. ادب مرد (زن)، به ز دولت اوست. وقتي سخن از «ادب» به ميان مي‌آيد، نوعي رفتار خاص و سنجيده با افراد پيرامون در نظر مي‌آيد. اين رفتار كه از تربيت شايسته نشأت مي‌گيرد، به نحوه سخن گفتن، راه رفتن، معاشرت، نگاه، درخواست، سؤال، جواب و غیره مربوط مي‌شود.
«مؤدب بودن» به طور خلاصه یعنی آگاهی از احساسات دیگران و احترام گذاشتن به آنها.
ادب در هر کاری مفید است و نقش آن در سازمان و به خصوص در نگاه افراد بیرونی و ارباب رجوع بسیار بر برند سازمان تاثیرگذار است. به همین دلیل، تقویت فرهنگ رعایت ادب در سازمان و محیط کار می‌تواند یک نوع مزیت رقابتی برای سازمان در مقایسه با رقبایش به حساب آید. به‌طورکلی برای این که بتوانیم افراد باادب سازمان را شناسایی کرده و از آنها در راستای تقویت چنین فرهنگی در سازمان تقدیر و تشکر کنیم، لازم است بدانیم افراد باادب دارای چه ویژگی‌های شخصیتی و رفتاری هستند که آنها را از سایر افراد سازمان متمایز می‌کند. در ادامه به مهمترین ویژگی‌های یک فرد باادب در سازمان اشاره می‌کنم.
- همیشه در سلام کردن پیش قدم است و شما به سختی می‌توانید در این زمینه از وی سبقت بگیرید.
- همیشه موقع صحبت با افراد مختلف از واژهها و لغات مناسب استفاده می‌کند. به عبارتی در انتخاب واژگان مناسب حساس است و از هر لغتی در کلام خود استفاده نمی‌کند.
- همیشه موقع صحبت با دیگران (به صورت حضوری یا تلفنی)، با دقت و توجه به سخنانشان گوش داده و قبل از اتمام صحبت‌های طرف مقابل، حرف آنها را قطع نمی‌کند.
- هرگز پشت سر دیگران صحبت و غیبت نمی‌کند و این کار را بسیار بد و زشت می‌داند. همچنین اصلا دوست ندارد کسی پشت سر دیگران با وی صحبت کند.
- چنانچه خطا یا اشتباهی از وی سر زده باشد، به سرعت آن‌را می‌پذیرد و خیلی راحت بابت آن خطا یا اشتباه معذرت‌خواهی می‌کند.
- انسانی بسیار وقت‌شناس بوده و همیشه به زمان دیگران و خود احترام می‌گذارد. همیشه به موقع به جلسات کاری می‌آید. سعی می‌کند وظایف خود را به موقع انجام دهد تا به ذینفعان در این زمینه فشار و استرسی وارد نشود.
- همیشه از شوخی‌های تند و زننده پرهیز می‌کند. اصلا انسان خشکی نیست که اهل شوخی نباشد، ولی کاملا مدیریت شده این کار را انجام می‌دهد تا موجب رنجش دیگران نشود.
- هرگز نمی‌توان ذره‌ای غرور و فخر فروشی در رفتار و کردار وی مشاهده کرد. انسانی بسیار متواضع و فروتن است. خیلی راجع به خودش و دستاوردهایش صحبت نمی‌کند.
- هرگز با کسی در خصوص موضوعی کاری یا غیرکاری، مشاجره و بگو مگو نمی‌کند. همیشه در تمام شرایط خونسردی خود را حفظ کرده و احترام طرف مقابل را حفظ می‌کند و باادب رفتار می‌کند.
- هیچ‌گاه سریع و با اطلاعاتی اندک و مبهم، در مورد دیگران قضاوت نمی‌کند و سعی می‌کند قبل از قضاوت و نظر دادن در مورد دیگران، به اشراف اطلاعاتی قابل قبولی دست پیدا کند.
- هیچ فردی را مسخره نمی‌کند و از افراد مسخره‌کننده نیز دوری می‌کند.
- وقتی به حرف‌های دیگران گوش می‌دهد، حالت بدنی او با احترام همراه است (مثلا رو برنمی‌گرداند، پوزخند نمی‌زند، سرش را تکان نمی‌دهد، به گوینده پشت نمی‌کند، از تلفن خود استفاده نمی‌کند).
- همیشه به خلوت دیگران احترام می‌گذارد؛ قبل از ورود به اتاق دیگران، درب می‌زند.
- با دیگران بدون توجه به جایگاه سازمانی، سن، باورها، فرهنگ یا جنسیت آنها محترمانه رفتار می‌کند.
- در مواجهه با انتقاد و واکنش دیگران، منطقی واکنش نشان می‌دهد.
- برای مرزهای دیگران احترام قائل است.
- دارای ثبات رفتاری بوده و ادبش تنها شامل چند فرد خاص نمی‌شود؛ بلکه با همه از پایین‌ترین سطح تا بالاترین سطح با ادب رفتار می‌کند و احترام می‌گذارد.